4.10.10

Lousame: o comité de empresa alerta de risco de peche da planta de tratamento de residuos sólidos urbanos, por impagos dos concellos

Emprazan aos 9 alcaldes da mancomunidade a que manifesten publicamente o seu compromiso coa viabilidade da planta. Representantes do Comité de Empresa de Lousame da CIG, CCOO e UGT compareceron en rolda de prensa para alertar do perigo de peche que se cerne sobre a pranta de tratamento de Residuos Sólidos Urbanos (RSU) dada a grave situación económica na que se atopa; para emprazar aos alcaldes dos 9 concellos da mancomunidade do Barbanza a que manifesten publicamente o compromiso coa súa viabilidade e para anunciar a inminente convocatoria de mobilizacións. Tras da rolda de prensa, os representantes do Comité de Empresa e das tres organizacións sindicais tiñan previsto, ademais, manter unha xuntanza coa organización ecoloxista ADEGA.


10-10-04 RP pranta de reciclaxe de Lousame

De esquerda a dereita: Mariví Fabeiro, presidenta do Comité de Empresa, da CIG; Paulo Rubido, secretario nacional de CIG-Servizos; Eduardo Brión, asesor de CCOO; David Barrio, asesor de UGT e Mercedes Cambeiro, delegada de UGT.

O pasado 29 de xullo Fomento de Construcións e Contratas, FCC, empresa que xestiona desde o seu inicio a pranta de tratamento de RSU de Lousame presentaba a solicitude de resolución do contrato actualmente en vigor por impago da Mancomunidade. A débeda recoñecida por impago do cánon mensual ascende na actualidade aproximadamente a 2.700.000 €, sendo os concellos máis endebedados os de Ames, Carnota e Noia, aínda que hai concellos que están ao día no pago.

Os representantes do Comité de Empresa explican que o financiamento da pranta, a diferencia dos contratos “típicos” de concesionario público, poderíase entender como semipúblico con respecto aos ingresos, xa que se factura en torno dun 60% á Mancomunidade e un 40% a recuperadores (ECOEMBES, ECOVIDRIO, etc.). O 40% que se factura aos recuperadores depende do mercado e dos convenios autonómicos (de feito, o máis importante deles, o de ECOEMBES, estase a negociar entre dito organismo e a Xunta; ECOEMBES intenta levalo á baixa).

Tal e como explicaron, a situación empeora cando se ten coñecemento de que o recuperador ECOEMBES (unha sociedade sen ánimo de lucro constituida por fabricantes de envases que pagan un canon anual destinado á recuperación dos envases que producen) decide unilateralmente non recoller un 70% do film (envase lixeiro) recuperado na planta argumentando que esta é a porcentaxe de film non aderida ao seu sistema. “Esta decisión supón un grave problema para a viabilidade da planta, xa que se financia nun 40% através dos recuperadores, e deste xeito perde uns 650.000 € anuais, e ao mesmo tempo xera un problema medioambiental ao acumularse este material na planta sen saída” afirman.

Igualmente e “para complicar máis a situación”, lembran que aínda está sen resolver definitivamente o conflito existente co polvorín situado nas inmediacións da planta que por sentenza do TSXG obriga ao derrube da mesma. “Todo este conxunto de situacións, derivadas da atitude irresponsable das diferentes administracións poñen, desgrazadamente, en perigo o futuro e a viabilidade da Planta de Lousame”, sinalan.

Desde o Comité de Empresa din que os concellos pertencentes á Mancomunidade deben aclarar a sua aposta polo modelo de xestión de RSU do Barbanza, e aqueles que teñen grandes débedas contraidas deben explicar como é que lle cobran aos seus viciños e viciñas unha taxa directa pola recollida do lixo e logo non adican este diñeiro a pagar o servizo. Igualmente deben comprometerse a pagar as cantidades adebedadas neste momento.

Alén diso, consideran que a Xunta, através da Conselleria de Facenda, debe implicarse en garantir que a aquel concello que non pague se lle retirarán as cantidades adebedadas á Mancomunidade para facer fronte aos pagos.

Ademais, afirman que non é comprensible que por parte da Conselleria de Medio Ambiente non se solvente o problema con ECOEMBES cando se negocia o Convénio Marco, e debe velar pola viabilidade do modelo de tratamento de RSU do Barbanza, sobre todo cando é o que mellor funciona no noso país.

Por iso, fixeron un chamamento para que cada administración asuma as súas responsabilidades, para evitar a desaparición dun sistema de tratamento de RSU excelente, e ao mesmo tempo garanta a continuidade de 150 postos de traballo directos. Igualmente, entendemos que empresas como FCC deben ter un maior control por parte da administración, para evitar que en situacións como estas a empresa intente unicamente obter o maior beneficio económico posible.

Mancomunidade do Barbanza

A Mancomunidade de Concellos da Serra do Barbanza está integrada polos concellos de Pontecesures, Ames, Lousame, Brión, Noia, Muros, Porto do Son, Carnota e Rois, cunha poboación global de 85000 habitantes. En 2003 decidiu establecer un sistema de recollida e tratamento dos Residuos Sólidos Urbanos destes concellos, de xeito autónomo e diferenciado. O lixo recollido é tratado na Planta de Servia (concello de Lousame), cun sistema de tratamento húmido-seco, con separación de catro fraccións de residuos : fracción inorgánica (inclue os envases), fracción orgánica (para a elaboración de compost), papel-cartón e vidro.

Desde ese ano, a planta de Lousame funciona con total normalidade, acadando uns excelentes resultados como modelo de xestión de RSU, e cuns niveis de reciclaxe que a sitúan á cabeza do estado español como a mellor planta de reciclaxe. A propia Xunta recoñece o éxito do proxecto do Barbanza, coa planta de reciclaxe e compostaxe de Lousame, que acada unha valorización material total (VTM) do 66,2%, fronte ao 34,1% de Nostián e ao 8,1% de SOGAMA.

Igualmente, o modelo de Lousame sigue todos os criterios medioambientais establecidos na Unión Europea, fronte a enorme problemática que representa o modelo de SOGAMA.

Vía http://www.galizacig.com

Posted via email from Certo.gl, o xornal dixital de Barbanza e Noia

Medio Ambiente: a Sociedade Galega de Historia Natural fixo alegacións ao Plan de Ordenación do Litoral


Ribeira, 4 de outubro de 2010.
A Sociedade Galega de Historia Natural vén de presentar unha serie de alegacións ao controvertido Plan de Ordenación do Litoral (POL) que resumiu nesta nota de prensa:

"A crúa realidade é que, 28 anos despois de asumir as competencias exclusivas sobre ordenación do territorio, Galicia aínda carece dunha ordenación real do territorio e que, de todas as rexións do “Espazo Atlántico” da Unión Europea, Galicia é a única que aínda carece dun instrumento de ordenación, protección e xestión do seu espazo costeiro. A política dos feitos consumados en moitos concellos, ese tristemente famoso “ti vai facendo” que en realidade era un “ti vai (des)facendo”, no ámbito do POL traduciuse nun caos urbanístico que devoraba o litoral galego ata que a Lei 6/2007 paralizou cautelarmente os desenvolvementos urbanísticos na franxa de 500 m desde a beiramar ata a elaboraciónd o POL. A moratoria chegou demasiado tarde para algunhas zonas sobranceiras da beiramar galega, pero aínda a tempo para outras moitas.

Moito máis aló dun solar urbanizable, ou dun terreo a encher con infraestruturas enerxéticas, de comunicacións e plantas de acuicultura, o litoral de Galicia é parte do patrimonio natural, cultural, etnográfico e identitario dos galegos e de todos os europeos; como tal patrimonio común inalienable debemos ordenalo, aproveitalo de xeito sostible e protexelo por enrriba de calquera interese particular. Por iso, a SGHN da a benvida ó POL non só porque é necesario, senón porque, facendo da necesidade virtude, é en liñas xerais un bo plan, malia que a SGHN discrepa con algúns artículos, considera que outros deberan de mellorarse e bota en falla a inclusión dalgún adicional.

ASPECTOS NEGATIVOS DO POL

Ningún artigo contempla a imprescindible campaña de reposición da legalidade urbanística, aínda que no propio POL hai fotografías nas que se ven casos evidentes de alegalidade, incluidas flagrantes invasións do dominio público marítimo terrestre.

Non inclúe unha imprescindible disposición transitoria que estableza unha moratoria na execución dos PXOM e dos plans sectoriais e proxectos sectoriais vixentes na actualidade para que se adapten ó POL e ás DOT, especialmente ás determinacións e criterios establecidos non só nas áreas de protección ambiental e mellora ambiental e paisaxística, senón tamén nos espazos de interese.


ASPECTOS A MELLORAR NO POL

Deberíase de clarificar máis o destino dos distintos tipos de asentamentos, sobre todo aqueles que non concordan cos obxectivos do Plan, como os ámbitos de recualificación. Asi mesmo, debería artellar novos instrumentos de ordenación de incidencia supramunicipal para evitar que se multipliquen os efectos negativos das diferentes actuacións (polígonos industriais, rede viaria e outras infraestruturas, etc).

Na zona de protección, así como na de mellora ambiental e paisaxística e nos espazos de interese, debería establecer:
a) unha normativa clara, e moi respetuosa cos valores ambientais, para regular a instalación de sistemas xerais territoriais;
b) un perímetro exento de construcción urbana, industrial, deportiva ou incluso de lecer que chegase á referencia dos 500 m, ou menos en casos especiais polas características da zona;
c) unha política forestal comprometida coa recuperación do bosque atlántico e a progresiva eliminación dos monocultivos de eucalipto;
d) a priorización das actividades produtivas sostibles, como a agricultura ecolóxica e a acuicultura tradicional.

As medidas de integración paisaxística deberían facerse extensivas ós proxectos de concentración parcelaria e os dragados e a rectificación de leitos só deberan permitirse en circunstancias absolutamente excepcionais e, xa que logo, só tras a exhaustiva xustificación de que non hai outra alternativa posible.

ASPECTOS POSITIVOS DO POL

  1. A preocupación pola urbanización difusa e os crecementos illados, así como a súa aposta polo uso eficiente e sostible do solo, a integración paisaxística e ambiental dos núcleos de poboación, a rehabilitación e a renovación de edificacións.
  2. O criterio de que é preciso evitar “os desenvolvementos urbanísticos nos espazos de maior valor agrolóxico, potencialmente inundables e de valor hidroxeolóxico”; neste senso, a SGHN solicitou que o POL estableza a prohibición absoluta de calquera desenvolvemento urbanístico ou industrial nos humedais incluidos no Catálogo Galego de Humedais.
  3. O criterio de que, sen resolución expresa do organismo competente en materia de paisaxe, se entenda desfavorable o seu informe preceptivo e vinculante sobre o estudio de impacto e integración paisaxística de obras, usos, construcións, instalacións e actividades.
  4. A preocupación por combatir a contaminación lumínica, perniciosa non só para o funcionamento dos sistemas naturais, como indica o POL, senón tamén para o dereito dos cidadáns a disfrutar do ceo nocturno.
  5. O seu modelo de sendeiros peonís, claramente inspirado nos sendeiros europeos de gran e pequeno percorrido: sen dúbida algunha moitísimo máis respectuosos, fermosos, sustentables e baratos que o perxudicial e carísimo modelo de paseos marítimos desenvolvido ata agora.
  6. A aceptación da suxerencia da SGHN (durante o trámite de audiencia do POL) para que os espazos de interese de taxons (EIT) contemplen a todos os taxóns endémicos, vulnerables ou de distribución reducida, e a inclusión dos 22 EITs propostos pola SGHN para protexer o hábitat de dous odonatos (Brachyton pratense e Coenagrium scitulum), unha bolboreta (Zerinthia rumina), un anfibio (Pelobates cultripes), un réptil (Chalcides bedriagai) e tres aves (Charadrius alexandrinus, Burhinus oedicnemus e Emberiza schoeniclus lusitanica).
Web de referencia:

 www.sghn.org


Posted via email from Certo.gl, o xornal dixital de Barbanza e Noia

Noia: a rehabilitación da Pedrachán, galardonada co I premio "Manuel Gómez Román" de arquitectura


Imaxe de parte do xurado. No medio, Clodio González Pérez, escritor e etnógrafo noiés

Noia, 4 de outubro de 2010. A asociación Setestrelo, que organiza e convoca este ano por primeira vez os premios de arquitectura "Manuel Gómez Román" premiou ao Estudio de Salgado e Liñares polo proxecto e dirección da obra "Reintegración urbana do patrimonio cultural da ribeira do Traba-Noia. Acondicionamento, recuperación de accesos, lavadoiro e entorno dos Muíños de Pedrachán. O fallo do xurado, composto por por  D. FRANCISCO NÓVOA RODRÍGUEZ,  presidente da Asociación Setestrelo; D. MANUEL CAAMAÑO SUÁREZ, aparellador; D. EMILIO FONSECA MORETÓN, arquitecto; D. IAGO SEARA MORALES,  arquitecto; D. FRANCISCO XABIER OVIEDO, alcalde de Maceda; D. CLODIO GONZÁLEZ PÉREZ, etnógrafo de Noia, todos eles na súa condición de vogais e D. XOSÉ GONZÁLEZ MARTÍNEZ, membro da asociación que actuou como secretario do xurado, foi unánime. O premio foi concedido na modalidade de Construccións Adxectivas rehabilitadas.

Imaxes da zona restaurada que se premiou:

</object>

Segundo o xurado, a rehabilitación premiada e a obra executada "teñen como ámbito un espazo degradado por intervencións desestruturadoras varias ao longo dos últimos anos. Os autores profundizan na esencia do lugar que unha vez definida e formulada é recollida como idea artelladora do proxecto e dirección de obra, con resultado de clara e rigorosa restauración-rehabilitación dun lugar de fonda tradición galega". Non quere deixar pasar o xurado "a oportunidade de louvar a calidade técnica e profesional dos traballos presentados a concurso, facendo constar o bo facer e o compromiso de interacionar todos os proxectos coa cultura arquitectónica do territorio".
   
Segundo comenta o alcalde de Noia, Rafael García Guerrero, no seu blog, "estes técnicos -Estudio de Salgado e Liñares- xa realizaron varias intervencións en Noia, como a rehabilitación do edificio Domingo Fontán na rúa Curro, e son os autores do proxecto de interveción denominado "Fábricas da Chaynça" na Chaínza, e que comezará este mesmo mes de outubro. Para o concello este premio ten moita importancia porque supón un apoio a unha aposta arriscada por unha nova arquitectura, moitas veces cuestionada pola maioría".

Memoria do proxecto premiado:

null                                                             </object>   

Non sabe quen foi Manuel Gómez Román, o arquitecto vigués que lle da nome a este premio? Mire entón a Galipedia.
Web de Setestrelo: http://www.setestrelo.es

Relacionado:

Proxecto Fábricas da Cheynça, 380.000 euros

Posted via email from Certo.gl, o xornal dixital de Barbanza e Noia

Cultura: a noiesa Toxosoutos, entre as editoriais participantes na Feira do Libro de Frankfurt do 6 ao 10 de outubro

A Xunta de Galicia e a Asociación Galega de Editores promoven a presenza dun total de 20 editoriais galegas na Feira Internacional do Libro de Frankfurt, entre as que está a noiesa Toxosoutos. Estarán na feira do libro máis importante de Europa entre o 6 e o 10 de outubro


Noia, 4 de outubro de 2010.- Un stand de más de 60 metros cadrados compartido pola Xunta de Galicia e a Asociación Galega de Editores permitirá presentar na Feira Internacional do Libro de Frankfurt 2010, entre o 6 e o 10 de outubro, as novidades dun total de 20 editorais galegas. Toxosoutos, a editorial noiesa con sede en Obre, é unha das escollidas. Cunha orientación profesional de primeiro nivel, a Feira de Frankfurt está considerada como o evento editorial europeo máis importante do sector.

Os temas de actualidade no mundo editorial cobran importancia nos talleres, conferencias e seminarios. Cuestións como cales son os modelos de negocio futuros na edición ou como fará diñeiro esta industria na xeira dixital son algúns dos temas a debate que marcarán o devir da industria e nos que Galicia estará presente. Anualmente asisten á Feira de Frankfurt más de 250.000 persoas, dos que uns 150.000 son membros da industria editorial e, preto de12.000, xornalistas de máis de 90 países.

O ámbito editorial galego estará representado, ademais de pola citada Toxosoutos,polas editoriais galegas El Patito Editorial, Editorial Netbiblo, Edicións Tambre, Edicións Xerais de Galicia, Rodeira, Ir Indo Edicións, Kalandraka Editora, Ediciones Linteo, Hércules de Ediciones, Edicións Embora, Andavira Editora, Baía Edicións, Nova Galicia Edicións, Ideaspropias Editorial, Rinoceronte Editora, Editorial Galaxia, OQO Editora, Editorial Everest e Edicións Nigra Trea. A representación institucional da Xunta de Galicia correrá a cargo do director xeral de Promoción e Difusión da Cultura, Francisco López, que o día 7 visitará o Centro Galego de Frankfurt.

Relacionadas:

 Pablo Portero rompe su contrato con Toxosoutos para publicar Story. Más
 Fernando Fernández Rego publicou "50 anos de pop, rock e malditismo na música galega" en Toxosoutos. Máis

Jorge Emilio Bóveda publicou en Toxosoutos "A vila das ánimas"

Posted via email from Certo.gl, o xornal dixital de Barbanza e Noia

Twitter

Related Posts with Thumbnails Banner: Regale selva tropical